Na de wedstrijd tegen de koploper te hebben afgesloten met een gelijkspel te hebben afgesloten hadden we vertrouwen in de volgende wedstrijd. Die begon al op de dinsdag. Een bekerwedstrijd tegen De Weide stond op de planning. Aangezien we bij Drenthina geen voetbalveld met verlichting hebben moesten we uitwijken naar het terrein van stadsgenoot SVBO. Deze club heeft net 2 nieuwe kunstgrasvelden op hun sportcomplex en daar konden we dus de wedstrijd op gaan spelen. Deze velden zijn in tegenstelling tot veel kunstgrasvelden niet met rubberkorrels gevuld maar met kurk. Het was niet anders dan andere velden maar het was heerlijk voetballen.
Na een paar wedstrijden niet te hebben gespeeld mocht ik dit keer weer vanaf het begin starten. Ik had er wel zin in en omdat een paar jongens rust kregen(waaronder onze aanvoerder) kreeg ik de aanvoerdersband om. Dan is het wel heel vervelend als je door jouw fout je met 1-0 achter komt. Ik liet mijn man uit mijn rug lopen en mijn tegenstander schoot de bal langs de keeper. Est wel vervelend als je na 5 minuten met 1-0 achter staat. We kwamen maar niet in ons spel en waren op zoek naar ruimte om te voetballen. Na een 20 minuten spelen kregen we een beetje vat op de wedstrijd en na een half kwamen we ook tot een mooie aanval en een doelpunt. Na een assist van mij scoorde onze spits de 1-1.
Hierna gingen we verder en 3 minuten later kwamen we door een scrimmage na een verre ingooi op een 2-1 voorsprong. Zo kun je een wedstrijd ook weer binnen 5 minuten draaien. We dachten op de goede weg te zijn toen we een rode kaart tegen kregen. Zo moesten we hierna nog 50 minuten met 10 man spelen. Ondanks dat we met 10 man kwamen te spelen lukte het ons om voor de rust nog een doelpunt te scoren. Weer uit een ingooi kwamen we op een 3-1 voorsprong de rust in. Hier konden we even uitrusten en ons opmaken voor een lange en zware tweede helft. Uiteindelijk viel dit toch nog wel mee en kregen we na een uur de eerste grote kans tegen. Helaas viel die er wel meteen in waardoor we nog een half uur moesten volhouden om door te gaan in de beker.
Terwijl ik na het tegendoelpunt eigenlijk had verwacht dat ze wel door zouden drukken hebben we na dat tegendoelpunt eigenlijk de grootste kansen gehad. We hadden een paar goede counters maar kwamen maar niet tot scoren. Tot de 90ste minuut. We scoorden de 4-2 na weer een assist van mij. De scheidsrechter liet nog weer aftrappen maar floot bijna gelijk daarna voor het einde van de wedstrijd waardoor we weer een ronde verder waren in de beker. Lekker om weer een hele wedstrijd te hebben gevoetbald en ook belangrijk te zijn voor het team. Gelukkig kon ik mijn fout in de eerste helft goed maken door 2 goals voor te bereiden. Met een goed gevoel op weg naar de wedstrijd van zaterdag zou je denken.
Maar dat viel dus even flink tegen. Na de donderdag rustig te hebben getraind bakte ik er zaterdag in de wedstrijd tegen Gramsbergen heel erg weinig van. Het was of dat er geen bal goed van mijn schoen af kwam en alsof iedereen mij aan alle kanten voorbij liep. We probeerden wel van alles, maar alles mislukte. Hoe goed onze bedoelingen ook waren, op een of andere manier kwamen we er deze wedstrijd niet aan te pas. Als je dan zo loopt te voetballen heb je overal last van of krijg je overal last van. Normaal gesproken zou je prima 2 wedstrijden in een week kunnen spelen maar het was net alsof dit allemaal te veel was deze zaterdag.
We beginnen zoals altijd met de beste bedoelingen aan een wedstrijd maar dit was echt een middag waarop niks lukte. De eerste minuten van de wedstrijd ging nog wel maar op een gegeven moment kreeg Gramsbergen de eerste grote kansen. 1 van die kansen schoten ze er maar in waardoor we met alle geluk van de wereld maar met een 1-0 achterstand de rust in gingen. In de rust kregen we een behoorlijke preek dat het nergens op leek. En daar had de trainer ook gelijk in. Aanvallend was het niks en ook verdedigend was het te weinig en op deze manier kon je geen wedstrijd winnen. We waren van plan om er na de rust vol op te gaan en proberen snel de 1-1 te maken. We hadden nog 45 minuten om er wat van te maken.
In de tweede helft begonnen we beter maar ook deze helft werden we niet heel erg gevaarlijk. Achterin stonden we 1 tegen 1 en hier profiteerde de tegenstander van. Om kort te zijn werden we uiteindelijk met 4-0 van het veld geveegd. Het was een wedstrijd waarin gewoon niks leek te lukken. Het kan dan soms vanaf de kant lijken dat je geen zin hebt om te voetballen. Dat is ook als je in het veld staat heel frustrerend. Aan een wedstrijd als deze lijkt dan ook vaak geen einde te komen terwijl je dat wel graag zou willen. Nu is het zaak om deze wedstrijd te laten wezen voor wat het is en te kijken naar de laatste 2 wedstrijden voor de winterstop. Aankomende zaterdag de eerste tegen Zuidhorn. Nog nooit tegen gevoetbald dus ben benieuwd of we deze tegenstander wel weer kunnen pakken.
