Afgelopen zaterdag. Een wedstrijd tegen en in Delfzijl. Volgens mij de verste uitwedstrijd van de competitie. 90 Minuten in de bus op en neer en dan ook nog 90 minuten voetballen. Een hele zaterdag zoet om een potje voetballen. Als je dan ook nog met een mooi resultaat weer thuis kan komen is het helemaal mooi. Het weer was afgelopen week slecht. Geen regen of sneeuw maar wel de hele week onder nul. Op ons sportpark waren alle velden afgekeurd en daarom alle wedstrijden afgelast. In Delfzijl waren alle wedstrijden op natuurgras ook afgelast maar konden wedstrijden wel op kunstgras worden gespeeld. Ook NEC Delfzijl mocht dat en daarom konden we zaterdag toch om 12.15 de bespreking houden in voorbereiding op de wedstrijd.
Zoals ik al zei hebben wij afgelopen week bijna niet kunnen trainen. In ieder geval niet zoals we normaal altijd doen. De dinsdag conditioneel en donderdag tactisch zat er niet in. Het veld was knetterhard en als je zou vallen zou je goed last hebben omdat het net is alsof je op steen valt. Toch zijn we wel het veld op gegaan. Op voetbalschoenen was niet te spelen en daarom had ik maar zaalschoenen aangedaan. We hebben niet veel gedaan. Even een rondo, passen, trappen en een partijspel. Dat was het, meer en harder konden we niet trainen. Dan ben je tegen een tegenstander die wel de hele week normaal heeft kunnen trainen misschien wel in het nadeel. Maar het is niet anders, je kunt er niks aan doen en moet gewoon proberen het beste er van te maken.
Het kunstgras in Delfzijl is redelijk nieuw en dus was er prima op te voetballen. Maar op een of andere manier kwam ik vanaf het begin niet in mijn spel. Ik heb me nog niet zo heel vaak zo’n kansloze wedstrijd zien voetballen. Aan het begin van de wedstrijd waren er kansen voor beide partijen maar door een verkeerde terugspeelbal op een verdediger kregen we de eerste tegengaan tegen door mijn schuld. Ik viel daarna nog een keer op mijn knieën waardoor ik die ook open had liggen en de scheidsrechter zat ook niet mee. Ik zat me op te vreten en ergerde me overal aan waar ik me maar aan kon ergeren. Maar heel veel beter ging ik hier niet van voetballen in de eerste helft. Hopelijk dat na een afkoelingsperiode in de rust het beter zou worden. Maar helaas.
De tweede helft ging ik door met me ergeren waar ik maar aan kon in plaats van een beetje aandacht te besteden aan mijn eigen spel. Ik vroeg me af wat ik op dit veld aan het doen was en wat ik hier nog deed. Ik kreeg nog een goede schietkans maar ook dit was mij niet gegeven en jaagde hem op de keeper die al in de goal op de grond lag. Het hielp allemaal niet mee om er een mooie zaterdag van te maken. We hadden de beste kansen maar maakten pas in de 90ste minuut de 2-1. Uit een penalty die volgens mij uit medelijden van de scheidsrechter aan ons werd gegeven. Niet veel later werd er afgefloten en konden we met 0 puntjes in de bus weer richting Emmen vertrekken. Het grappige is misschien dat ik na de wedstrijd er wel om kan lachen hoe schandalig slecht ik heb gespeeld. Ik kan alle domme dingen die ik heb gedaan me goed herinneren en naar boven halen. En dan vraag ik mezelf af waar ik mee bezig was vandaag.
Aankomende zaterdag is er weer de derby tegen DZOH. Uit hebben we in een slechte wedstrijd 1-1 gespeeld dus hopelijk kunnen we nu wel laten zien wat we kunnen. Ik ga proberen mezelf niet weer uit de wedstrijd te halen door op andere mensen te gaan letten of me te ergeren. Lijkt me een uitstekend voornemen om de laatste wedstrijden van het seizoen mee uit te spelen. Eerst maar eens beginnen dus tegen DZOH. Hopelijk dat ik dan wel weer een normaal potje kan voetballen.
