Een halve marathon, 21.1 kilometer dat doet Mark wel even dacht hij. Maar ik kwam er achter dat dit toch nog wel een afstand is waar je van te voren beter goed voor kunt gaan trainen. Ik had tijdens de Hardenberg City Run nog maar 5 kilometer gelopen maar dat was niet vergeleken met een halve marathon. Ook het aantal deelnemers was niks vergeleken met de wedstrijd in Hardenberg.
Het was een grote mensenmassa bij de start, en het duurde dan ook even voordat ik lekker op weg was. Het eerste lange stuk gaat richting het parcours waar je 3 rondjes moet maken. Maar als je met zo veel mensen tegelijk moet starten ben je aan het begin alleen maar bezig met het niet omver lopen van een ander. Ik kon moeilijk in mijn ritme komen en ik was weer bang dat ik te snel van start was gegaan. Ik liep mensen voorbij waar van ik kon zien dat die er wel wat voor hadden gedaan om hier aan de start te verschijnen.
Het eerste rondje ging makkelijk, ik haalde een boel mensen in en op een gegeven moment kom je dan op een plekje te lopen waar je met mensen van dezelfde snelheid mee kunt lopen. Onderweg was het belangrijk om elke keer wat water te pakken wat het was deze dag nogal warm. Hier had ik van tevoren geen aandacht aan besteed wat misschien wel verstandig zou zijn geweest. Elke keer als ik hier met een bekertje probeerde te drinken verslikte ik mij, met een sponsje ging het wat beter maar het was niet ideaal.
De 2de ronde liep ik dus al aardig op mijn plekje, af en toe haal je nog iemand in die te snel van start is gegaan. Maar ik had het ritme te pakken en liep makkelijk. Onderweg kon ik deze ronde ook genieten van het publiek om het parcours. Dat is wel het leuke aan deze marathon dat je overal wel wat hebt om te kijken. In het centrum staan er overal mensen langs de kant en als je buiten het centrum komt zijn er op allerlei plekken mensen muziek aan het maken. Overal word je aangemoedigd en aangespoord om toch maar vol te houden.
In de 3de ronde begon ik de benen toch aardig te voelen. De benen en mijn blaas liepen vol en dat is op een gegeven moment niet meer prettig lopen. Ik probeerde mijn ritme te behouden en dat lukte nog wel maar ik zat de hele tijd maar te denken hoe ik dit ging oplossen. Ik moest heel nodig maar dacht ook aan mijn tijd, die tot nu toe goed was omdat mijn doelstelling was om hem in 1.45 uur te lopen. Ik heb het toch maar opgehouden, ben tot de finish gegaan en was blij dat ik het even heb opgehouden. Als ik was gestopt was ik waarschijnlijk nooit weer op gang gekomen omdat mijn benen niet lekker aanvoelden toen ik over de finish kwam.
Na de finish was ik helemaal kapot, ik kon wel door mijn benen zakken en als ik onderweg was gestopt om te plassen had ik het denk ik helemaal niet meer gehaald. Ook een paar dagen erna heb ik nog last gehad van mijn bovenbenen. Ik denk dat ze gewend zijn om een afstand van ongeveer 10 kilometer te rennen maar in een keer een loop doen van het dubbele is niet verstandig zonder te trainen.
De volgende keer als ik weer zoiets doe, ga ik me er in ieder geval beter op voorbereiden. Ook het eten en drinken tijdens het lopen is iets om te oefenen. Als je een tijdje moet hoesten en kuchen omdat je je verslikt hebt, is niet prettig. Het kost je ook energie die je waarschijnlijk ook voor het lopen zou kunnen gebruiken. Al met al een leerzame ervaring hoe zoiets de volgende keer aan te pakken.