Bijna een maand geleden berichte ik voor het laatst over de voorbereidingen op de Megavalanche. De fysieke training heb ik tot nu goed kunnen volhouden maar heb nog niet veel tijd gehad om ook te mountainbiken. Afgelopen week ben ik daar voor het eerst weer echt mee begonnen en het bevalt tot nu toe erg goed. Je hebt een aantal mountainbike parcours in de buurt van Emmen en probeer deze een beetje afwisselend te rijden om niet te snel te verveeld te raken. In de Emmerdennen en het Valtherbos is een route, vlakbij mijn huis is een route en op een 20 minuutjes rijden heb je de route bij de Kibbelkoele. Allemaal zo’n beetje een kilometer of 20/30 en de meeste zijn prima te rijden. Alleen de route door Parc Sandur en de Rietlanden is niet helemaal netjes bijgehouden maar dat geeft ook niet voor mij. Het vervelende is dat ik de route nooit helemaal precies kan fietsen om dat ik op een gegeven moment de pijltjes niet meer kan vinden.
Ondanks dat heb ik vorige week zo’n 60 kilometers door het bos gemaakt. Ik fiets natuurlijk al naar het werk zo’n 25 kilometer op een dag dus aan de kilometers in de benen zal het niet liggen tijdens het crossen van de berg af. Je hebt op een aantal stukken in de routes die ik vaak fiets wel technische stukken zitten die ik erg leuk vind om te trainen. Zo is in de Emmerdennen een best wel snelle route waar je snel moet klimmen en dalen en flink gas moet geven op de rechte stukken. Ik ben de afgelopen tijd Strava een beetje uit gaan vinden om te kijken hoe ik mij kan verbeteren op die technische stukken. Afgelopen maandag ben ik hier even voor gaan fietsen en heb mij in de top 10 van de route van de Emmerdennen gefietst. Best wel grappig om dit met anderen te vergelijken en natuurlijk hoe je er voor staat vergeleken met je vrienden.
Op de andere routes heb ik deze dingen nog niet uitgevonden. Ik heb de route in het Valtherbos ook een aantal keren gereden. Ik heb ook op deze route een paar keer een bordje gemist en volgens mij pakt Strava hem dan niet meer. Best wel balen want hier kun je altijd wel lekker door fietsen. Deze route is vaak meer lange rechte stukken met een paar keer een smal paadje en een keer een zandduin. Op zo’n route verveel ik me al snel en kan ik moeilijk de snelheid er in houden. Op de route van de Kibbelkoele lukt me dat vaak beter maar vind ik het vooral leuk om het stuk langs de Kibbelkoele zelf te fietsen. Hier moet ik de komende week maar een keertje gaan fietsen om te kijken of ik mij daar ook goed kan verbeteren. Normaal gesproken heb ik tijdens het fietsen altijd wel even tijd om uit te rusten maar wanneer je probeert om een goede tijd op de klok te krijgen dan ga je vanzelf wel volle bak te fietsen. Eigenlijk best grappig hoe dat werkt.
Het is nog maar een maand voordat we richting Frankrijk gaan. Ik heb er nog steeds super veel zin in en ben benieuwd hoe ik er boven op de berg er voor sta. Ik denk dat ik tijdens de week van de wedstrijd gewoon zo vaak mogelijk van de top naar beneden moet gaan. Vanaf de Pic Blanc tot de Alpe D’huez moet ik proberen om met vertrouwen op de fiets te zitten en goed weten wat ik overal kan verwachten. Als je ergens ineens omhoog moet kun je van tevoren beter even zorgen dat je de gang er goed in hebt zodat je niet halverwege stil komt te staan. We gaan het zien de komende weken. Ik denk niet dat er nog een uitstapje naar een bikepark in zit maar als de kans zich voor doet, zal ik hem niet laten liggen. En ondertussen fysiek ook in orde blijven natuurlijk. Dat gaat allemaal wel goed komen. Ik kan namelijk niet wachten om weer met de voetjes in de sneeuw te staan.
