Na best wel positieve dagen te hebben gehad waarop ik lekker heb gefietst was het gisteren een beetje een drama. Na een valpartij onderweg heb ik nogal last van mijn schouder, rug en heup gekregen. Tel daar nog eens een bult op mijn linkerbeen bij op en dan kan ik je vertellen dat je niet zo fijn meer op je fiets zit. Dan is ook nog het vervelende dat als je valt je vaak je vertrouwen kwijt bent en je niet meer zo makkelijk rijd dan dat je een tijdje daarvoor hebt gedaan. Vooral de bult aan mijn linkerbeen is ontzettend irritant tijdens het fietsen. Ik zit soms meer daar aan te denken dan dat ik mij concentreer op het fietsen.
Terwijl de dag nog best wel lekker begon. Het eerste rondje wat we deden ging mooi vlot naar beneden, ik pakte de goede lijnen en had geen problemen met moeilijke stukken. Dat is echt lekker wanneer je gewoon op je fietsje kunt blijven zitten. De tweede ronde daarentegen ging slecht. We kwamen op een lastig stuk om te fietsen maar voor ons ging iemand op zijn mond en moesten we dus stoppen. Als je dan vanuit stilstand de bocht moet nemen dan kom je snelheid te kort om er lekker door heen te gaan. Ik ging dus te langzaam en bleef zo steken en klapte voorover op de grond. Helaas ligt er geen boter op de berg dus viel ik best wel hard.
Eerst had ik er nog niet zo’n last van maar toen ik een tijdje stilstond, begon ik het wel goed te voelen. Het gekke is met lastige stukken dat je het jezelf vaak makkelijker maakt als je de snelheid er goed in hebt. Maar om dat dan te durven moet je wel even een drempeltje over. Ook heb ik soms nog wel moeite met een afdaling wanneer ik het pad niet helemaal kan zien. Soms dan zit ergens een sprongetje waarbij je niet kan zien wat er daarna komt. Deze paden pak ik vaak niet om dat ik daar geen vertrouwen in heb dat ik daar af kom. Bij het stukje waar ik viel, had ik dat juist niet, was ik het moeilijke stukje al voorbij maar ging ik alsnog op mijn mond.
Nadat ik was gevallen ben ik nog een stukje naar beneden gegaan maar ging ik met mijn fiets alle kanten op. Stukken waar ik normaal mooi snel ging maakte ik het nu voor mezelf gevaarlijk. Het was verstandiger om even rust te nemen. Nu is er een nieuwe dag en ga ik eens kijken hoe ik dat ga doen. Ik heb geen zin om weer op mijn mond te gaan vandaag dus ga ik misschien gewoon even makkelijke enduro of cross country routes fietsen. En even nadenken of ik morgen de kwalificatie ga rijden. Ik heb er nog niet zo veel zin in maar hopelijk kan ik er vandaag nog even aan werken om het vertrouwen weer wat op te krikken. Het blijft natuurlijk wel ontzettend gaaf om hier rond te fietsen. Daar doet een valpartij niks aan af!
