Afgelopen weekend was de jaarlijkse halve marathon van Zwolle. Ik vind het altijd wel lekker om hier aan mee te doen zo na het voetbalseizoen. Door een feestje van mijn oom en tante kon ik hier niet aan mee doen en heb ik me over laten schrijven naar de 4 mijl van Zwolle. Die begon een uur eerder en duurde maar 6,4 kilometer. Daarna snel douchen en meteen door naar het feestje. Je kon een week voor tijd je startbewijs voor de halve marathon omzetten naar een startbewijs voor de Wavin Engels 4 mijl. Deze afstand had ik nog nooit gelopen en was benieuwd hoe mij dit zou vergaan. Ik had een paar keer van tevoren een rondje van 7 kilometer gelopen en dacht dat dit wel genoeg zou zijn om een beetje fatsoenlijke tijd neer te zetten.
Op zaterdag was de start om 19.15 en ik had verwacht dat ik er maximaal een half uur over zou doen. Het zou er vooral aan liggen hoe ik de eerste kilometers door zou komen. Ik stond vooraan in het recreantenvak. Dat scheelde al een heleboel mensen inhalen maar voor ons zat het businessvak. Sommige van deze mensen zitten vaak te kletsen met elkaar en hebben helemaal geen idee dat er mensen zouden willen inhalen. We begonnen een stuk voor de start vanuit het vak al meteen te sprinten naar de business runners. Omdat ik er niet langs kon ben ik een heel stuk over de stoep gegaan achter het publiek langs dat daar stond te klappen. Dit schoot mooi op en ik was al best wel een hoop mensen voorbij.
Toen we de Koggelaan uit liepen moesten we door de tunnel onder het spoor door. In de buitenbocht liep niemand dus ook hier kon ik weer mooi snel er langs flitsen. Na de tunnel moesten we door een smal straatje maar hier kon ik ook weer over de stoep goed inhalen. Toen kwamen we weer op een grote weg en kon ik eindelijk rustig tempo maken. Ik heb het eerste stuk eigenlijk zo hard gelopen dat ik bij mezelf dacht dat ik al die moeite nou niet gedaan moest hebben en vanaf nu een stuk rustiger aan te gaan lopen. Ik probeerde grote passen te blijven maken en goed door mijn neus in en mond uit te blijven ademen. Ik liep zonder horloge maar voor mijn gevoel schoot het mooi op.
Ik kon weer lekker naar mensen toe gaan lopen en inhalen. De waterposten onderweg heb ik alleen maar gebruikt om water over me heen te gooien en 1 keer om een slokje te nemen uit een spons. Ik heb het maar niet geprobeerd uit een bekertje te doen want dat word weer hoesten en proesten. Ik kwam een weg tegen die ik herkende uit het einde van de halve marathon. Hier was ik wel even aan toe want ik had het bijna gehad. We kwamen bijna in het centrum van Zwolle waar de finish was. Het werd steeds drukker langs de kant en de mensen schreeuwden je weer vooruit. De bordjes van de laatste 500 meter kwamen in beeld. Ik had onderweg (toen er geen bordjes) stonden niet in de gaten dat die 500 meter zo lang kon duren.
Ik was moe maar niet helemaal aan flarden toen ik over de finish kwam rennen. Er waren mensen voor en achter mij die er erger doorheen zaten als mij. Ik was wel moe maar er is nog wel ruimte voor verbetering. Ik kan volgens mij heel lang eenzelfde tempo lopen dus moet ik zorgen dat die aan het begin gelijk hoog is zodat ik dat vast kan houden. Vaak als we richting de finish gaan en ik denk nog even aan te kunnen zetten dan lukt dit voor mijn gevoel niet meer. Ik weet niet of dat te trainen is maar we gaan eens kijken of er deze zomer nog meer leuke loopjes zijn om mijn tijden te verbeteren. De 4 mijl van Zwolle is in ieder geval goed bevallen.
