De week na de heerlijke vakantie in Gran Canaria waren we met het eerste elftal vrij. Ze hadden nog een bekerwedstrijd op dinsdag tegen Fit Boys uit Beilen. Maar hier kon ik helaas ook niet bij zijn omdat we pas op de woensdag terug kwamen. Ze hebben hem gewonnen met 3-0 en dus zijn we door naar de volgende ronde. Ik heb de donderdag met de 2de selectie meegetraind en op de zaterdag nog meegespeeld. We hebben met 4-1 verloren van DESZ uit Zwartsluis. Hier wou ik verder geen woorden aan vuil maken en deze week toch nog maar een beetje vertellen hoe ik nou bij Drenthina terecht ben gekomen en hoe ik ben begonnen.
Drenthina is dus het clubje waar ik bij voetbal. Al vanaf mijn 6de levensjaar kom ik hier over de vloer en heb ik de club leren kennen. En ik kan wel zeggen dat het echt mijn cluppie is geworden. Ik ben begonnen in de f-jes. Het laagste elftal dat er was en ben uiteindelijk opgeklommen naar het hoogste elftal. In die tijd zijn er veel dingen gebeurt, heb ik veel mensen leren kennen en toch is het altijd de club gebleven waar ik mij thuis voel. Ook heb ik tijdens mijn stage periode voor school hier veel rondgelopen. In die tijd was ik soms 5 dagen in de week op het voetbalveld te vinden. Dit was een mooie tijd maar soms ook wel een beetje te veel van het goede.
Ik kwam bij Drenthina terecht omdat het de club is die het dichtste in de buurt was. Op nog geen kilometer van ons huis was het voetbalveld. Mijn broer heeft hier ook een tijdje gevoetbald en het was mijn ouders daar denk ik goed bevallen waardoor ik na het behalen van mijn zwemdiploma ook op voetbal mocht. Ik begon dus in de toenmalige f-jes. Na 1 seizoen in een laag elftal te hebben gespeeld mocht ik een jaar later in het eerste team voetballen. Het ging allemaal prima, had er veel lol in en het is heel leuk om de mensen van toen ook nu nog steeds op de club tegen te komen.
Wat ik later als trainer mee zou maken met ouders die zich in het laagste jeugdelftal al druk aan het maken zijn over waar hun zoontje of dochter in komt, heb ik in die tijd zelf nooit mee gemaakt. Mijn moeder bracht me naar de training bleef even een uurtje kijken en nam me weer mee terug. Volgens mij wist ik niet eens in wat voor een team ik speelde en was gewoon blij dat ik op training en in een wedstrijd tegen een bal kon trappen. Eigenlijk draaide alles in die tijd om voetballen. In de pauzes op school en na schooltijd voor op straat of op een pleintje met een fietsenhok. Ik maakte mij niet druk over in welk team ik kwam of met welke vriendjes ik speelde. De voetbal en daar tegen aan trappen was het belangrijkste.
Na de F jeugd kwam in de E jeugd, volgens mij in de E2 maar dat weet ik niet meer zeker. Ik zat in een team met andere jongens maar had het niet volgens mij helemaal niet door. De andere jongens waren in de E1 gekomen en ik in de E2. Maar niemand die er over begon, ik niet, trainers niet, mijn ouders niet. Gewoon weer lekker voetballen. Volgens mij werden we dat jaar voor en najaarskampioen en hebben we een super gezellig seizoen gehad waarin we ook beter zijn geworden. Een seizoen verder kwam ik in de E1 en was het team weer hetzelfde als in de F1. Maar ik had nog steeds niet door hoe het allemaal werkte met de teamindelingen. Ik zag wel in welk team ik kwam en was lekker aan het ballen.
Volgens mij werden we dat seizoen kampioen en kwam ik het seizoen er op in de D1 voetballen. Op een groot veld en dat was volgens mij toen best wel even wennen. Met buitenspel, grensrechters, groot doel, een 16 meter gebied. Het begon allemaal best wel serieus te worden. Maar dat vond ik wel heel leuk. We waren allemaal lekker aan het voetballen en volgens mij deden we het in die competities best wel goed. Zo hadden we ook een keer een bekerwedstrijd tegen de (toen nog) BVO Emmen. Hier speelden we erg goed tegen en terwijl we grote kansen kregen op de overwinning schoten ze er in de laatste minuten het winnende doelpunt in. Zulke dingen heb ik onthouden uit die tijd.
Ook dat ik mee mocht doen met selectiewedstrijden van de KNVB was heel leuk om mee te maken. Ik was in die tijd echt niet de beste speler uit het team en ik speelde in die tijd altijd linksachter. En toch werd ik gevraagd om een keer een selectietoernooitje te spelen. In een team met allemaal onbekende jongens werd ik en een teamgenoot weer gevraagd om een training en wedstrijd mee te komen doen. Na die wedstrijd mocht ik niet weer komen, maar ik weet niet eens of ik dat in die tijd wel door had. Het was leuk om lekker veel te voetballen en als ik het tijdens die wedstrijden niet deed was ik wel op het schoolplein bezig dus dat maakte mij niet uit. Dit was zo een beetje mij tijd in de pupillen van Drenthina. Van de D tot en met de A jeugd heb ik eigenlijk altijd met dezelfde jongens samen gespeeld. Het was altijd gezellig en veel jongens uit die tijd voetballen nu nog bij mij in het team of in een lager elftal.
Dit is een beetje mijn verhaal hoe ik begonnen ben bij de club waar ik altijd heb mogen voetballen. Mochten we nog een keer een weekje vrij zijn dan kan ik het over de junioren tijd bij Drenthina hebben. Ook daar heb ik een paar leuke dingen meegemaakt die je niet snel vergeet. Maar eerst krijgen we zaterdag SV Bedum op bezoek. Bedum staat 1 plekje boven ons met 3 punten meer dus als we winnen kunnen we echt aansluiting maken bij de top van de competitie. We zullen zien hoe het gaat lopen. Je ziet het maandag weer!
