Afgelopen vrijdag was ik dus naar de Bikemotion beurs in Utrecht. Daarna was het maar een klein stukje reizen richting Apeldoorn. Ik had ergens voorbij zien komen dat daar het WK Baanwielrennen werd behouden en was wel benieuwd of dat ook leuk was om bij te zijn. Hier kun je natuurlijk maar op 1 manier achter komen en dat is door een kaartje te kopen en heen te gaan. Ik heb het wel eens op televisie voorbij zien komen en het vond het altijd wel leuk om te zien maar hoe het dan in het echt is dat weet je dan niet. Met voetbal is het verschil dat je met 50.000 man in een stadion zit en er zo altijd wel wat te zien is. Hoe dat bij het baanwielrennen was kon ik mij niet voorstellen. Ik zag op de NOS al wel een filmpje voorbij komen over de verschillende beendiktes van de wielrenners. Dat zag er in ieder geval bij sommigen best apart uit en als je het mij vraagt niet zo heel fris. Het WK begon op woensdag en op zondag waren de laatste races. Ik ben vrijdagavond dus geweest en ben eigenlijk wel een beetje fan geworden.
Van Utrecht Centraal ging ik dus naar Apeldoorn weer met de trein. In Apeldoorn de Maten stapte ik uit en kwam ik in 10 minuutjes lopen bij het Omnisport centrum aan. Het is niet alleen een hal voor baanwielrennen maar op foto’s zag ik dat het ook als een indoor atletiekhal kon worden gebruikt en dat er eigenlijk alle zaalsporten konden worden gedaan. Ik ging naar binnen, liet mijn kaartje op mijn telefoon scannen en kon, na het laten controleren van mijn tas kon ik richting mijn zitplekje. Ik moest eerst nog wel een stukje lopen omdat ik vanaf de hoofdingang naar mijn plekje moest maar dat was geen ramp. Bij binnenkomst was het al behoorlijk druk want er waren al wedstrijden aan de gang maar nog geen grote finales. Die begonnen pas vanaf half 7 en ik kon lekker een plekje opzoeken, jas uitdoen en gaan zitten. Er waren nog renners aan het rijden en met de volle zaal was het gaaf om te zien. Ze waren bezig om in de finale te komen en konden na het rijden van hun race amper zelf van de fiets af stappen zo kapot waren ze. Dit zie je nooit op tv omdat het na de finish altijd lijkt alsof ze rustig aan het uit fietsen zijn.
Maar er zit op deze fietsen geen rem waardoor de fietsers, zodra ze over de finish zijn, hun fiets gewoon moeten laten uitrollen. Ook zitten deze fietsen op een hele zware versnelling waardoor het opstarten ontzettend veel kracht kost. Vandaar ook die dikke bovenbenen. Op deze vrijdagavond deed eerst Kirsten Wild uit Nederland mee met het Omnium. Dat is een soort toernooitje van 4 verschillende wedstrijden waarmee je elke keer punten kunt verzamelen. Zij deed dit deze avond als beste en won daarmee goud op dit onderdeel. Ook Jan Willem van Schip pakte deze avond een medaille. Dit was een zilveren op het onderdeel puntenkoers. Na de race moest hij eerst even bijkomen want hij was helemaal aan flarden. Het publiek wat er zat werd tijdens de races van de Nederlanders helemaal enthousiast en schreeuwden ze naar de overwinning. Het hele WK heeft Nederland het goed gedaan en veel gouden plakken gepakt. Ik heb het ook eigenlijk het hele toernooi een beetje gevolgd. Bij sommige onderdelen moet je even weten wat de bedoeling is maar als je het dan eenmaal weet is het echt leuk om te volgen.
Het was de moeite voor het kopen van een kaartje meer dan waard geweest. Ik had van tevoren niet gedacht dat het zo leuk was en denk dat ik het beter in de gaten ga houden als er weer zo’n groot evenement in Nederland is. Het mooie van het baanwielrennen is dat je alles kan zien en dat er ook de hele tijd wat te doen is. Je kunt de renners niet alleen op de baan zien maar ook op het middenterrein, waar ze aan het omkleden, warmfietsen, klaar aan het maken en als hun race afgelopen is helemaal kapot op de grond kunt zien liggen. Daarom heb ik ook een valpartij gemist van een Chinese wielrenster omdat ik naar iets anders aan het kijken was. Ook de sfeer in het Omnisportcentrum was goed. De Nederlanders werden naar voren geschreeuwd, niet alleen door het publiek maar ook door de trainer van de Nederlanders. Ook is het leuk om te zien hoe het hele team mee leeft toen Wild en van Schip over de finish kwamen en een plak te pakken hadden. Ze stonden allemaal te springen en het publiek ging ook uit zijn dak. Een superleuk evenement om mee te maken. Het lijkt me wel een keer gaaf om te ervaren hoe je moet starten met zo’n zware versnelling op je fiets. Als je ziet hoe kapot de atleten gaan dan lijkt het me nu nog niet echt iets om te gaan doen.
