In de voorbereiding op het nieuwe seizoen krijgen we van de voetbaltrainer altijd een heel boekwerk mee met wat we moeten doen in de vakantie. Een loopschema waarbij je 3 keer in de week moet hardlopen en het langzaam aan opbouwt naar de eerste training, waar je dan fit aan de start zou kunnen verschijnen. Nog voordat ik de Megavalanche heb gefietst heb ik deze wedstrijd gelopen. Ik was al wel wat aan het lopen dus dacht ik dat ik deze 10 kilometer ook wel in een redelijke tijd kon lopen. Ik dacht dat onder de 40 minuten toch wel zou moeten lukken.
De voorbereiding voor deze wedstrijd op deze dag liep niet helemaal op rolletjes. We gingen op tijd richting Rouveen maar kwamen onderweg in de file. We zouden er volgens de planning een 3 kwartier van tevoren aanwezig zijn zodat ik rustig mijn nummer kon ophalen, opspelden en een warming up kon doen. Maar het werd nu krap. Gelukkig kwam mijn vriendin kijken en die stond niet in de file dus kon mijn nummer ophalen. Net voor de start heeft ze het op mijn shirt gekregen en kon ik in een keer met het startschot meelopen. Ik had geen tijd meer om naar het toilet te gaan en daar zou ik nog last van gaan krijgen.
De wedstrijd duurde 4 rondes en startte tegelijk met de 5 kilometer, die dus 2 rondjes duurde. Dit was wel lastig met lopen omdat je niet wist wie de 5 en wie de 10 kilometer liep. Het was dus nog beter letten op dat je de energie goed verdeelde over de rondjes. Het eerste rondje ging zonder problemen en doordat het niet zo’n heel groot deelnemersveld was kon je mooi rustig doorlopen zonder bang te zijn dat je iemand op zijn hakken zou trappen. Je loopt tussen de huizen in en dat was handig vandaag. Het was richting de 30 graden dus stonden er veel mensen langs de kant met water of een sproeier. Hier heb ik veel gebruik van gemaakt om mezelf koel te houden.
In de 2de en 3de ronde bleef ik af en toe mensen inhalen. Maar omdat ik steeds meer de drang kreeg om te plassen kon ik niet echt meer relaxed lopen. Onderweg zat ik al te kijken of ik ergens ongezien achter een boom kon gaan staan maar omdat het dus midden in de woonwijk was ging dat niet. Op een gegeven moment gaat het zo in je hoofd zitten dat je niet meer lekker aan het lopen bent en je jezelf afvraagt waarom je dit nou weer bent gaan doen. Je gaat aftellen en dan scheelt het weer dat je weet dat je nog maar 1 rondje hoeft te rennen en je op schema ligt om onder de 40 minuten te gaan.
De laatste ronde was niet leuk meer, het enige waar ik aan kon denken was: ‘Ik moet naar de wc!’
Ik liep achter een paar mensen aan maar had de kracht niet meer om dichterbij te komen. Gelukkig ging de ronde voor mijn gevoel wel redelijk snel waardoor de finish snel dichterbij kwam. Nog een bocht naar rechts en dan zit ik op de lange rechte weg richting de finish. Snel er naar toe want ik sta op knappen. Eenmaal over de finish kon ik mijn chip inleveren en een banaantje en wat water pakken. En rennen naar de kleedkamers want ik hield het niet meer.
Achteraf is dit weer een goeie les geweest hoe ik me moet voorbereiden op een wedstrijd. Ik heb de laatste paar uren voor de wedstrijd veel gedronken en dat is waarschijnlijk niet zo slim geweest. Ik had het beter over de hele dag kunnen verdelen. Als we niet in de file hadden gestaan kon ik van tevoren natuurlijk nog even heen maar dat was nu niet anders. De 10 kilometer is op voetbalconditie nog goed te doen. Wel wat zwaarder als de 5 maar ik had de volgende dag geen last van spierpijn of iets.
