Een raar weekje was het voor de wedstrijd tegen Omlandia. Er was weer wat vorst aanwezig in het land en daarom onzeker of de wedstrijd wel door zou gaan of niet. De trainingen natuurlijk wel, die gaan altijd door maar de wedstrijden kunnen natuurlijk wel worden afgelast omdat er ook nog kans was op sneeuw. In ten Boer mogen ze wel uitwijken naar kunstgras maar als daar sneeuw op ligt, mag ook daar op dat moment niet op gevoetbald worden. Vanaf maandag dus goed het weerbericht in de gaten gehouden of de wedstrijd door zou kunnen gaan. Weer een goede week trainen en zo proberen om weer van Omlandia te gaan winnen.
Helaas raakte ik aan het einde van de dinsdagtraining geblesseerd. Na een onschuldig duel kwam ik verkeerd terecht en blesseerde ik me aan mijn knie. Dezelfde knie die ik aan het begin van het seizoen blesseerde maar gelukkig wel minder ernstig bleek de volgende dag. Ik kon nog gewoon lopen en naar het werk gaan dus dat scheelde al weer een stuk. Donderdag heb ik de training overgeslagen en me laten behandelen door onze masseur. Vrijdag nog naar de fysiotherapeut om even te checken of er echt niks kapot was. Gelukkig was er geen schade te zien en zou ik in principe gewoon kunnen voetballen als het goed voelde en ik er vertrouwen in had. Het zou wel pijnlijk kunnen zijn maar ik zou niks kapot kunnen maken.
De wedstrijd ging door want er was geen sneeuw gevallen. Na een reis van 1,5 uur kwamen we er daar achter dat we op gewoon veld onze wedstrijd zouden gaan spelen. Met een harde wind kon je van tevoren wel na gaan dat dit invloed zou hebben op de wedstrijd. Tijdens de warming up kwamen ballen die hoog door de lucht gingen bijna net zo hard weer terug dus. Over de grond spelen zou het allemaal iets makkelijker maken als je tegen de wind in speelde. De eerste helft moesten we tegen de wind in en kwamen we tot 3 redelijk goede kansen maar niet tot scoren. Verder beperkten we ons tot verdedigen omdat we de bal bijna niet uit onze eigen 16 meter gebied kregen. Veel ballen die we weg moesten schieten kwamen niet eens halverwege onze eigen helft. Gelukkig konden we tegendoelpunten voorkomen en zo met een 0-0 ruststand de rust in gaan.
In de rust werden we gewaarschuwd dat het nog wel eens moeilijker kon zijn om met de wind mee te spelen. We hadden gezien dat in de eerste helft de tegenstander er het aardig lastig mee had. En zo hadden wij het ook. We kwamen met de wind mee tot niet 1 uitgespeelde aanval. Wel 4 schoten van buiten het strafschopgebied maar door de wind vlogen die over de vangnetten heen. Omdat Omlandia uit 1 van hun aanvallen wel scoorden zaten wij na 90 minuten met 0 punten in de kleedkamer. En konden we weer 1,5 uur in de bus terug naar huis. Een ontzettend kloten gevoel omdat je een hele middag op een veld in de koude wind staat met je korte broek en uiteindelijk er niks aan over houd. Helaas zit er niks anders op dan de komende week weer goed te trainen en zorgen dat we deze zaterdag in de wedstrijd tegen Groen Geel de puntjes binnenskamers houden.
