Het is gelukt! Ik heb de Megavalanche uitgereden, ook al was het helaas maar de halve race, het was super mooi om de hele week mee te maken. Veel nieuwe mountainbike onderdelen geleerd en gedaan. Mooie mensen tegen gekomen en een week lang een mooie vakantie in Zuid-Frankrijk gehad. Omdat ik niet de hele race heb gedaan ben ik bang dat ik volgend jaar nog een keer mee moet doen. Iets om naar uit te kijken en weer voor te trainen. Ik zal in dit stukje een beetje vertellen hoe de week is gegaan en wat ik allemaal heb beleefd.
Met mijn vriendin ging ik dus op vakantie deze week waarbij ik de Megavalanche zou gaan fietsen. We gingen op zaterdagavond weg en kwamen zondagmiddag aan in Allemond bij camping Belledonne. We hebben s’nachts nog geslapen in Thionville bij een Formule1 hotel, prima om een nachtje te slapen maar niet voor langer dan dat. Toen we aankwamen hebben we de tent opgezet en zijn daarna op weg gegaan naar de Alpe d’Huez. Daar kon je met je indentiteitskaart je liftpas ophalen en aan de slag.
Ik heb hier ook Michiel en Jasper ontmoet die ik tegen ben gekomen op het mountainbike forum. Ik mocht met ze mee fietsen de hele week en was blij dat ik ze ben tegengekomen. De downhilltrack was het eerste wat we hebben gefietst maar daarna gingen we gelijk een stuk van de kwalificatie doen en dat was toch even andere koek. Het was lastiger dan ik had verwacht van tevoren. Doordat Jasper en Michiel dit al eerder had gedaan kon ik de route redelijk goed verkennen. Het was nog niet heel duidelijk aangegeven maar wat ik tegenkwam was lastig, gelukkig was het Michiel die achter mij aan ging en af en toe schreeuwde wat de makkelijkste route was om beneden te komen.
Na ongeveer 2 uurtjes fietsen ben ik weer terug naar de camping gegaan en ben even bijgekomen van wat ik had meegemaakt. Ik begon een beetje te twijfelen of ik dit nou wel echt moest gaan doen en was blij dat ik nog een paar dagen had om alle routes te bekijken. Ook doordat ik met 2 ervaren mannen van de berg af ging stelde me vooralsnog gerust. Ik had al wel het idee dat dit een mooie week kon gaan worden en dat ik mijn grenzen kon opzoeken en waarschijnlijk wel verleggen.
Ik had nu van maandag tot donderdag nog de tijd om mijn techniek te verbeteren en misschien iets meer te durven met de fiets dan ik tot nu toe had gedaan. En dat is toch wel aardig gelukt. We hebben de kwalificatie een paar keer gefietst en na wat tips kon ik hier zonder afstappen naar beneden. Spannend was het wel maar ik kreeg steeds meer vertrouwen dat ik dit tot een goed einde kon brengen. Aan het begin van de week waren er ook af en toe mensen die mij voorbij gingen zodat ik mezelf af vroeg of ik dit wel kon. Maar ik zou de kwalificatie gewoon gaan doen en dan maar even kijken hoe ik daar uit zou komen. En tijdens de kwalificatie kwam ik erachter dat ik toch niet zo heel slecht was. Ik eindigde in de middenmoot van mijn groep en kon mij toevoegen tot de groep Mega Amateurs. Dit is de 3de groep van de 5 waar je in terecht kon komen.
De hele Megavalanche tocht hebben we ook een keer met 4 man gefietst, in de loop van de week had Aloysius uit Singapore zich bij ons gevoegd. Met deze mannen gingen we rond de klok van 1 uur van de Pic Blanc. De sneeuw was een papje dus het eerste deel zijn we naar beneden gegleden. Hier was fietsen geen doen. Daarna kwam een smal pad van kleine stenen die langs de wand van de berg liep. Hier waren een paar hindernissen waar ik even van de fiets af moest. Vooral de paar steile afdalingen die onderweg ook nog technisch zijn was voor mij nog even te moeilijk. Maar verder kwam ik hier wel redelijk over heen. Ik moest zondagmorgen de race rijden dus had ik een dagje rust tussen de kwalificatie en de race. Dat kwam goed uit want ondertussen was ik een keer gevallen en had ik me met mijn hand mezelf verkeerd opgevangen. Hierdoor was mijn ringvinger wat dik geworden en was het wel fijn om hem een beetje rust te geven.
De zondagmorgen dat ik bij de lift aan kwam om naar boven te gaan hoorde dat de race niet helemaal vanaf de sneeuw zou gaan beginnen. Dit was wel even balen omdat ik me hier echt op zin in had om te gaan doen. We gingen nu halverwege starten en dit was wel jammer. Het veld zat dicht op elkaar en daar ben ik nog niet zo handig in. Ik kijk eerst even de kat uit de boom en dan ga ik zo een beetje met de stroom mee. Als ik me dan een beetje relaxed voel begin ik echt te fietsen en tempo te maken. Dan kan ik in de loop van de race ook wel mensen voorbij fietsen. Alleen die drukte bij de start van de kwalificatie en de race dat ligt me nog niet zo.
In de race finishte ik ook ongeveer in de middenmoot en was ik blij dat ik beneden was want mijn vinger begon weer aardig vervelend te worden. Al met al was het een super mooi om de hele week met de Megavalanche bezig te zijn. En ik ben bang dat ik dit nog een keer moet doen om het helemaal af te maken en nog een keer te starten vanuit de sneeuw. Ook was het mooi om eigenlijk een week lang gratis downhill/enduro training te krijgen van Jasper en Michiel. Die ook nog eens zo gastvrij waren om ons de laatste nacht bij hun in het appartement te laten slapen waardoor ik er niet super vroeg uit moest om bij de lift op de Alp d’Huez te komen. Het was een super gave week waardoor ik bang ben dat ik er volgend jaar ook weer op de berg sta.
