De wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen DZOH werd afgelast, waardoor er geen verslagje kan komen van de wedstrijd. Daarom maar even weer een terugblikje In mijn stukje over het pupillen voetbal van november 2017 heb je kunnen lezen hoe ik bij de club Drenthina terecht ben gekomen. Hoe ik mijn eerste stappen op het voetbalveld heb gezet en waar ik uiteindelijk in D’jeugd terecht ben gekomen. Als ik er over begin te vertellen is het leuk om zulke herinneringen weer allemaal op te halen. Ook na de pupillen tijd heb ik natuurlijk genoeg meegemaakt. Zoals ik al was geëindigd in het stuk over de pupillen heb ik vanaf de C tot de A jeugd zo’n beetje altijd met dezelfde jongens gevoetbald. Wel andere trainers maar dat was nooit echt een probleem voor mij. Ik had lol in het spelletje en kon met er elke keer prima mee vermaken. In deze blog zal ik jullie even kort meenemen naar mijn juniorentijd bij Drenthina.
In de C’s kwamen we met een erg jong team vanuit de D1 gelijk naar de C1. We moesten echt tegen oudere jongens opboksen maar volgens mij ging ons dit wel redelijk goed af. We wonnen wat en we verloren wat maar volgens mij zijn we geen kampioen geworden of gedegradeerd. We zaten op ons plekje in een klasse waar we elke wedstrijd moesten vechten om een goed resultaat te halen. We moesten tegen veel teams spelen die al een jaartje ouder waren maar moesten dit dus vaak op slimmigheid oplossen. Dit ging ons redelijk goed af en zijn we uit deze competitie wel veel beter geworden. Waar we in de jongste jeugd echt bovenin mee konden voetballen moesten we nu leren knokken voor een goed resultaat. Volgens mij prima voor je voetbalontwikkeling.
Na de eerste jaars C’s liepen met het hetzelfde team eigenlijk de B en A junioren door. Volgens mij werden we in de B’s nog een keer kampioen en daarna speelden we bovenin de competities mee maar speelden we nooit meer voor een kampioenschap. Wel hebben we een keer in een nacompetitie toernooi gespeeld maar kwamen we niet als winnaar uit de bus. Voor dat ik het wist zat ik dicht bij het eerste. Ik mocht al een keer als eerste jaars A junior mee doen in de voorbereiding. Ze hadden te weinig mensen om de voorbereiding in te gaan en ik was thuis dus kon wel mee doen. Ik weet nog dat we tegen vv Emmen moesten spelen die op dat moment best wel hoog speelde. Ik maakte een goede indruk op trainer Fokke de Jonge en werd na de wedstrijd dan ook gevraagd of ik mee wou op ‘trainingskamp’.
Wat ik hier meemaakt kan ik een klein boekje over schrijven. We sliepen achter in een café en daar bleven we van vrijdagmiddag tot zaterdagavond. Het was 2 keer trainen en 1 oefenwedstrijd en daartussen nog activiteiten. Het ging er net even anders aan toe als in de A’s. Het was in ieder geval erg gezellig. Daarna kon ik nog een jaar wachten totdat ik weer in het eerste kon spelen. Aan het einde van dat seizoen mocht ik invallen in een officiële wedstrijd. Ik had nog niet meegetraind dat seizoen maar kon wel na onze eigen wedstrijd bij het 1ste op de bank gaan zitten. Het was voor hun een kampioenswedstrijd, als ze deze zouden winnen zouden ze naar de 2de klasse gaan. Ze wonnen met 3-0 maar omdat SC Rouveen op het laatste moment een doelpunt maakte moesten ze het feestje toch nog een weekje uit gaan stellen.
Dit was mijn laatste jaar in de jeugd van Drenthina. Hierna sloot ik aan bij de eerste selectie en dat was eigenlijk waar ik altijd van droomde. Raar is dat eigenlijk dat je daar zo naar uit keek. Altijd op zaterdagmiddag bij het eerste elftal aan het kijken en dan ineens met die jongens mee trainen. Achteraf apart dat het eigenlijk zo werkt. Nu denk je dat bij jonge jongens die in het betaald voetbal debuteren dat het soms een beetje overdreven is maar dat werkt dus eigenlijk op alle niveaus zo. Aankomende zaterdag de wedstrijd tegen FC Meppel. Het is nog maar afwachten of de wedstrijd doorgaat omdat er weer een vorstperiode aankomt. Net als afgelopen zaterdag kan er dan in ieder geval bij ons niet gevoetbald kunnen worden. We gaan het zien.
